Pro publico bono
ZBRODNIA I KARA
Posiwiały mi skronie…
Przybywa szybciej lat…
Bliżej teraz niż dalej,
By pożegnać ten świat.
Lęku przed TYM nie czuję –
Każdy musi TO przejść
Coś po mnie pozostanie…
Choćby wnuki… Czy wiersz…
Coraz więcej przyjaciół
Puka do niebios bram;
Z niższej półki już biorą…
Pozostało do przeczytania:
80%
Drogi Czytelniku,
Pełny dostęp do artykułu i całego wydania jest płatny.
Polecamy zakup poprzez serwis: sklep.naszdziennik.pl oferujący szeroki wachlarz kanałów dostępu. .
